در حال رانندگی، یک هو یک موضوعی نظرم و جلب کرد
من در مسیر منزل به باغ مجبورم از جاده ای عبور کنم که دو طرفه هست و خب طبیعت همچون جاده ای باریک بودن و البته چاشنی خطر رو هم باید بهش اضافه کنید
این جاده، جاده ای هست پر رفت آمد.
خودرو های لوکس و گرانقیمت، خودرو های مسافر بر و همینطور خورو های حمل محصولات کشاورزی و البته ادوات مخطلف کشاورزی از تراکتور و تیلر گرفته تا کمباین های عظیم و الجسه، به همه اینها گاه گاهی کامیون رو هم باید اضافه کرد. در حال تردد همیشگی هستند
من رفت و آمد توی این جاده رو خیلی دوست دارم و قطعا تمام طول شبانه روز، رانندگی توی این جاده رو تجربه کردم و باید این و بگم که این جاده کمترین علایم راهنمایی رو داره و مجهز به چراغ های خیابانی برای روشنایی هم نیست!!!
به شخصه توی دو تایم رانندگی توی این جاده رو میپسندم مثلا غروب و دوست دارم و البته این، زمان زمان پر تردد و البته پر خطر و همچنین بینهایت زیباست(این و تشبیه میکنم به ترید در ایام خبر مهم)
شب دیر هنگام و هم به خاطر آرامشش میپسندم.
امروز در حال رانندگی بودم که از روبرو یک خودروتوی لاین من اومد و من کماکان با سرعت مناسب در حال رانندگی بودم
نه ترمز نه افزایش سرعت
و توجه ام به رانندگی طرف مقابلم بود که با چه استرس و هیجانی وارد سبقت و با چه هیجان و استرسی مجدد به لاین خودش بعد سبقتش اومد
یه لحظه خودم و در حال ترید دیدم
دیدم توی مارکت وقتی قصد سبقت گرفتن از تارگت روزانمو دارم هم همینه
من از کسی جلو نیستم و کسی هم از من جلو نیست
برگردیم به رانندگیم
من یک هدف دارم حرکت از منزل و رسیدن به باغ و یک طول مسیر پر هیجان و پر چالش
این مسیر هیچ وقت برام تکراری نمیشه چرا که آدم هاش هیچ وقت تکراری نمیشن یا اگر هم بشن به واسطه تغییر در روهیات، هیجان و احساسشون با دفعه قبلی که این مسیر و تجربه کردم متفاوتند
من میتونم سریعتر برسم و البته مجبورم سبقت بگیرم سریع برم و همینطور ریسک بیشتری رو تجربه کنم!
آیا ارزشش رو داره؟
من میگم نداره
شما بگید، داره؟!
چرا تو بازار دوست داریم با اینکه میدونیم شبانه روز میتونیم ترید کنیم زمان ایمن و برای ترید انتخاب نمیکنیم
میدونیم ریسکمون و ببریم بالا مثل سبقت های پیاپی خودمونو در معرض خطر قرار میدیم و پر ریسک رفتار میکنیم
مثل رانندگی، که عدم تمرکز و یا کارهایی مثل موبایل جواب دادن، ما رو در خطر قرار میده و مبادرت به این کار میکنیم و در وضعیت مشابهش در بازار میدونیم لازمه لحظه ترید آرامش، سکوت، مدیتیشن قبل و بعد ترید هست و میایم یه آهنگ راک پر هیجان گوش میکنیم و یا...
به نظرتون چرا
بزارید یک خاطره دیگه بگم
حدود ۲۰ سال قبل یادمه بستن کمربند ایمنی یک کار مسخره بود تا اینکه حدود ۱۰ سال قبل با گذاشتن جریمه برای عدم بستن کمربند حتی برای سرنشین عقب فرهنگ و عادات رانندگی دستخوش تغییر شد.
بزار بریم قبل قانون بستن کمربند ایمنی
من بر اساس یک عادت خوب از روز اولی که پشت فرمون نشستم کمربندمو میبندم و بار ها توسط دوستانی که کنارم تو ماشینم مینشستند به تمسخر گرفته میشدم!
تا اینکه یک حادثه قضایا رو کمی عوض کرد
گرگ و میش هوا بود که یک تیرچراق برق سر از وسط خیابون در آورد
و متاسفانه ظاهرا تیر برقه چشم هم نداشت که منو ببینه
و من نه گذاشتم نه ورداشتم از وسط رفتم توی تیر چراغ برق!!!!
پسر خالم با 130 کیلو وزن به واسطه عدم بستن کمربند ایمنی با کله رفت توی شیشه و خب فاجعه بوجود آمده تقریبا قابل تصوره!!!
بعد لحظه تصاف با یک ماشین تا شیشه جلو جمع شده و یک سرنشین دربو داغون(پسرخاله ام) مواجه بودم
به آرومی کمربند ایمنی و باز کردم و با گرفتگی جزیی در ناحیه سینه و البته کمی گردن به دلیل ضربه شدید از خودرو بیرون اومدم و به کمکش رفتم و....
بقیه داستان و دردسر های بعدیش قابل تصوره قطعا.
از اون روز هر کسی کنارم مینشست با شنیدن این خاطره چنان با ترس سریعا کمربند ایمنیشو میبست که به هیچ وجه قابل قیاس نیست با روز های قبل تصادفم.
بزار فکر کنن من ترسو ام(باور بفرمایید بارها این وازه رو به واسطه بستن کمربندم شنیدم)
چرا کمربندایمنی خودمونو توی ترید نمیبندیم
باید چقدر محکم سرمون به شیشه جلو خودرو بخوره تا درک کنیم کمربندمونو ببندیم
کمربندی به نام حد ضرر
کمربندی به نام حجم متناسب با بالانس و ضرر قابل تحمل!!
شما بگید چرا؟
نوشته اصلی توسط forexmh
در حال رانندگی، یک هو یک موضوعی نظرم و جلب کرد
پاسخ با نقل قول
