روانشناسی بازار و روانشناسی فردی

[abolfazljafari11]

سلام دوست عزیز
یک راه برای مقابله با باور های محدود کننده این هست که مثال نقض به خودتون نشون بدید
در مورد سختی کشیدن باید برای خودتون تعریفش کنید
سختی کشیدن =تمرین تکرار مطالعه تلاش اصلاح مسیر و ...
یا اینکه سختی کشیدن =بدبختی کشیدن و زجر و فلاکت و...
ببینید کدوم تعریف سختی برای شما جا افتاده بعد در راستای اصلاحش عمل کنید

سلام مهرداد جان ممنون بابت پاسختون
من خودم فک میکنم این باور من از دو جا نشات میگیره و میشه اینجوری تعریف کردش:
اولیش که گفتم باور های که خانواده داده بهم
دومیش این میتونه باشه که هرشخصی موفقی که میبینیم یک داستان از بدبختیای خودش داره و از زجر و سختایی که کشیده تا موفق شه ینی ذهن من اینجوری باور کرده باید حتما باید داستانی برای گفتن داشته باشه از سختیای کشیده تا موفق شوم...

راجب تعریف سختی کشیدن اولتون هم عالی بود شاید باید تغیر نگرش بدم راجب سختی کشیدن و بقول استاد اسمش رو بزارم در مسیر بودن نه سختی کشیدن

[richman]

به نام خدا
سلام به همه دوستان
از 1 اسفند تا آخر عید اعزام به خدمتم. :d
نصیحتی یا حرفی دارین گوش میدم ؟
متشکرم.

[Mahdi_Javan]

به نام خدا
سلام به همه دوستان
از 1 اسفند تا آخر عید اعزام به خدمتم. :d
نصیحتی یا حرفی دارین گوش میدم ؟
متشکرم.

سلام دوست من. دوران آموزش سربازی یکی از شیرین ترین دوران زندگی هستش با تمام سختی هاش. باور کن بعد از تموم شدنش حسرت تک تک لحظاتش رو میکشی. با خودت کلی سنجاق قفلی ببر شاید اونجا ندن. لباس گرم برای داخل آسایشگاه ببر. حلقه ی دوستان رو از 5-6 نفر بزرگتر نکن ولی معتمد ترین افراد رو انتخاب کن. اگه دیدی به کسی نمیتونی اعتماد کنی دور و برش نگرد (اگرچه اونجا به دلیل اینکه خیلی ها کسی رو ندارن، مگه اینکه مثل من شانسی با دو تا از دوستاشون بیافتن آموزشی، اکثرا ملت سعی نمیکنن سر همدیگه کلاه بزارن). من یه دفتر برده بودم و خاطرات و اتفاقات هر روز رو مینوشتم. همه به شوخی البته سر به سرم میزاشتن ولی الان بعد حدود 10 سال، هر موقع که میخونم برام تازگی داره و واقعا عشق میکنم و روز آخر هم همه اومدن توش برام خاطره و شماره شونو نوشتن. همین الان میگم از شایعات تجدید دوره نترس. همیشه یکی دو نفر هستن که دوست دارن شایعه درست کنن :d . سعی کن اصلا با افراد ناباب که خدای نکرده هر نوعی از اعتیاد رو داشته باشن نگردی! اگه بیشتر سرت تو لاک خودت باشه و مرتب و منظم و آروم رفت و آمد کنی، افراد خوبی مثل خودت رو ناخودآگاه به سمت خودت جذب خواهی کرد و دوستی های شیرینی شکل خواهد گرفت.

و در پایان، از ته دل میگم تا میتونی لذت ببر و بگو و بخند و سعی کن مخصوصا شب ها تو فاصله ی بین شام و خاموشی، با دوستات باشی و بگی و بخندی و خوش بگذرونی چون دورانی به این شیرینی و خاطره انگیزی دیگه برات تکرار نخواهد شد. امیدوارم سالم بری و برگردی

[forexmh]

چه حس و حال باحالیه
همه از گل و بلبل خدمت و خاطرات شیرینش میگن
ولی واقعیتش سخته و ته هر سختی خلاصه شیرینی
تقریبا همه کسانی و که من میشناسم حاضر هستند برگردند به دوران خدمت و حتی اون همه سختی و بپذیرند چرا که در مقام مقایسه با زندگی واقعی شدیدا جذاب تره
از اونجایی که سوال و در همچین تاپیکی پرسیدی میتونم بگم خدمت سرباز مثل ترید در یک حساب دمو هست که قراره به استاد نشونش بدی و اجازه وروود به حساب ریل و بهت بده
سعی کن به قوانین و نظم احترام بزاری و این مدت و به چشم افزایش دیسیپلین و نظم ببینی
در این بازار هرکی منظم تر موفق تر
تو زندگی هم همینه
پس تا میتونی قانون گریز نباش
و البته نترس در انتهاش بدون اینجا مثل حساب دمو هست و بازخواستی نمیشی
تقریبا بازداشت ها و تجدید دوره ها چیزی جر تیر مشقی نیست
پس سعی کن از این مجال بهره ببری و اگر میتونی لذت
بین این همه هم خدمتی قطعا کسی و پیدا خواهی کرد که باهات هم فرکانس باشه تا حرف خم رو بفهمید پس نگران تنهاییت نباش
دنبال بردن موبایل نباش
این فرصت بی موبایلیو دور بودن از تکنولوژی و هیچ وقت در زندگیت نخواهی یافت پس قدر این فرصت و بدون.
اونقدری زمان داری که در مدت آموزشی 2 ماهه 2 تا سه کتاب و تمام قد بخونی و خلاصه برداری کنی پس قدر این زمان و بدون
و دو تا نکته که هیچ کی بهت نمیگه
وقتی خیلی عرصه بهت تنگ شد و واقعا از پس کاری که فرماندت ازت میخواد و نمیتونی انجام بدی به جای واژه انجام نمیدم میتونی نمیتونم انجام بدم یا تواناییشو ندارم تقریبا این حرف هر فرمانده ای رو نسبت به زور گویی خلع صلاح میکنه
نصیحت دوم و هم نمیگم


آرزوی موفقیت برات دارم

به نام خدا
سلام به همه دوستان
از 1 اسفند تا آخر عید اعزام به خدمتم. :d
نصیحتی یا حرفی دارین گوش میدم ؟
متشکرم.

[forexmh]

من خیلی با این شعر حضرت سعدی مخالفتی ندارم

نابرده رنج گنج میسر نمیشود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
هرکو عمل نکرد و عنایت امید داشت
دانه نکاشت و ابله و دخل انتظار داشت

چی این قصه رنج درد اوره که باهاش مقابله میخواهیم کنیم
مگه داریم هیچ پزشک متخصصی که شب بیداری نکشیده باشه و ودرس نخونده باشه و تحمل سوزش چشمش و تجربه نکرده باشه و به این مقام رسیده باشه
مگه داریم تریدری که بارها پشت مانیتور زار زار گریه اش نگرفته باشه و حصرت نکشیده باشه و درد از دست دادن بالانسش و تجربه نکرده باشه و تریدر شده باشه
مگه داریم
چرا مقابله با واژه درد
مگه ورزش کاری داریم که وزنه کمی سنگین تر بلند نکرده باشه و متحمل درد ناشی از ورزش نشده باشه و بازو هاش کمی حجیم تر شده باشه
به نظرم مخالفت با این شعر از پایه غلطه و این تنها کار افرادیه که قوانین جذب و قصد دارند به اشتباه آموزش میدند
زجر درد و رنج ماهیت وجودیه یک اتفاقه ولی بیا یاد بگیریم قشنگش کنیم
یاد بگیریم قابل تحملش کنیم
یاد بگیریم ازش فرار نکنیم
کجای این شعر اشتباست که میگه:
هرکو عمل نکرد و عنایت امید داشت
دانه نکاشت و ابله و دخل انتظار داشت
وقتی از استاد شنیدم که میگفتند که برای استثنا هم فردی نداریم که حساب اولش و کال کرده باشه(مفهوم واقعی رنج برای تریدر) خنده ام گرفت
ولی میباید کال میشدم تا کال نشدن رو یاد بگیرم
مگه داریم کودکی که بدون زمین خوردن بدون درد کشیدن راه رفتن و یاد بگیره
باور کنید من هم در گذشته هم راستا با همین اساتید نماهای موفقیت بودم و با این شعر 100 درصد مخالف
ولی الان میبینم که در عالم واقعیت رنج وجود داره و بهتره راه چگونه و بهتر رنج کشیدن و یا به عبارتی چگونه رنج نبردن و یاد بگیرم
کتاب دعوت به تمرین ذن رو مجدد بخونید
اونجایی که بودا نصحیت به مادری میکنه که فرزندشو از دست داده در اثر نیش مار
ارزوی موفقیت دارم برات دوست من

سلام دوستان اول از همه میخوام بهتون پیشنهاد کنم این فایل یوتیوپ استاد رو بارها و بارها ببینید
https://youtu.be/aN8NdUlLZDM


من طبق گفته های استاد 21 روز هر روز این فایل رو گوش میدادم و شروع کردم به نوشتن افکارم در طول روز و به باورهایی رسیدم که خودم زیاد اگاهی نداشتم بهشون:

مثلا من کاملا این رو پذیرفتن که من موفقیت رو فقط در پول میبینم یعنی کسی پولداره از نظر من خیلی موفق تر از مثلا یک انسان تحصیل کرده است که پولدار نیست...
و بعد به این باور در خودم رسیدم که برای رسیدن به موفقیت باید خیلی خیلی سختی کشید و اگه آسون بدست بیاد زیاد خوب نیست و بقول استاد باید پوستم کنده شه که موفق شم(پولدار شم که میشه موفق شدن در مارکت و رسیدن به سوداوری مستمر)

و این از نظر خودم خیلی باور محدود کننده ای میتونه باشه شاید بعضی جاها باعث شه بیشتر تلاش کنم و بیشتر تمرین کنم و ... اما در نهایت یک باور محدود کنندس.
حالا سوالم اینه چطوری باید این باور محدود کننده رو از بین ببرم؟؟؟
استاد در همین فایل راجب باور فراوانی توضیح میدن اما مشکل من اینه که من میدونم به موفقیت میرسم اما این رسیدن در نتیجه خلیی خیلیی سختی کشیدن و... باید باشه
نمیدونم چجوری باید این موضوع رو در خودم حل کنم و بنظرم این باور از دوران بچگی با من هستش که خانواده مدام میگفتن نابرده رنج گنج میسر نمیشود و امثال این جملان که من بارها و بارها شنیدم و بارو کردم...
@amino

[mohamad heydari]

ساده عمل کنید
احتیاج به یک گوی کریستالی ندارید
۱.هدف خود را مشخص کنید
۲.برای آن یک برنامه ساده تهیه کنید(بدانید که این برنامه به مرور زمان تغییر خواهد کرد..برنامه فقط برای شروع کار است)
۳.خود را متعهد کنید که روزانه به این برنامه عمل خواهید کرد..یک اقدام ساده که روزانه عمل می کنید
اکنون متوجه شدم چرا استاد در وبینارهای ابتدایی گفتند چک لیست تهیه کنید .ترید بزنید
برگرفته از کتاب برتری خفیف ..این کتاب رو واقعا بخونید دوستان
موفق باشید

سلام به همه دوستان عزیز و آقا محمد گل گلاب
دقیقا همینطوره محمد جان
با مشخص بودن هدف و داشتن چک لیست مسیر واقعا ساده میشه وقتی آدم برای هر گره یا اقدامی که میخواد انجام بده هدف و برای هدفش چک لیست قرار بده
اینجوری میتونیم بدونیم قدم به قدم باید چه حرکتی انجام بدیم و سردرگم نشیم
مثلا من یه تایمی نمایشگاه یکی از دوستان خریدو فروش ماشین انجام میدادم و اوایل کارم طبق تجارب بقیه کار میکردم ولی به نظرم خیلی سخت میومد که چقدر کار دشواری دارن انجام میدن و فکر میکردم بایدگرگ بارون دیده باشی تا بتونی از پس این کار بر بیای
۲.۳ بار معامله کردم با چیز هایی که یاد گرفتم اما هربار یه جای کار میلنگید و به مشکل میخوردم اما از اونجا به بعد یسری موارد رو یادداشت کردم و واسشون یه مربع خالی گذاشتم که اگر طبق این ها بود من دست به کار بشم چه برای خرید چه فروش اونجوری دیگه میدونستم چی میخوام و مرحله ی بعدی قراره چی باشه و اگر نبود انجام نمیدادم مواردی هم در ادامه اضافه میکردم به چک لیست
و بعد دیدم توی این مورد داره جواب میده توی همه ی کار های روزم واسه خودم چک لیست گذاشتم و اینجوری خیییلی ساده تر میشه زندگی کرد و دچار استرس کمتری میشیم و طبق برنامه پیش میریم
موفق باشید ♥️♥️

[abolfazljafari11]

من خیلی با این شعر حضرت سعدی مخالفتی ندارم

نابرده رنج گنج میسر نمیشود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
هرکو عمل نکرد و عنایت امید داشت
دانه نکاشت و ابله و دخل انتظار داشت

چی این قصه رنج درد اوره که باهاش مقابله میخواهیم کنیم
مگه داریم هیچ پزشک متخصصی که شب بیداری نکشیده باشه و ودرس نخونده باشه و تحمل سوزش چشمش و تجربه نکرده باشه و به این مقام رسیده باشه
مگه داریم تریدری که بارها پشت مانیتور زار زار گریه اش نگرفته باشه و حصرت نکشیده باشه و درد از دست دادن بالانسش و تجربه نکرده باشه و تریدر شده باشه
مگه داریم
چرا مقابله با واژه درد
مگه ورزش کاری داریم که وزنه کمی سنگین تر بلند نکرده باشه و متحمل درد ناشی از ورزش نشده باشه و بازو هاش کمی حجیم تر شده باشه
به نظرم مخالفت با این شعر از پایه غلطه و این تنها کار افرادیه که قوانین جذب و قصد دارند به اشتباه آموزش میدند
زجر درد و رنج ماهیت وجودیه یک اتفاقه ولی بیا یاد بگیریم قشنگش کنیم
یاد بگیریم قابل تحملش کنیم
یاد بگیریم ازش فرار نکنیم
کجای این شعر اشتباست که میگه:
هرکو عمل نکرد و عنایت امید داشت
دانه نکاشت و ابله و دخل انتظار داشت
وقتی از استاد شنیدم که میگفتند که برای استثنا هم فردی نداریم که حساب اولش و کال کرده باشه(مفهوم واقعی رنج برای تریدر) خنده ام گرفت
ولی میباید کال میشدم تا کال نشدن رو یاد بگیرم
مگه داریم کودکی که بدون زمین خوردن بدون درد کشیدن راه رفتن و یاد بگیره
باور کنید من هم در گذشته هم راستا با همین اساتید نماهای موفقیت بودم و با این شعر 100 درصد مخالف
ولی الان میبینم که در عالم واقعیت رنج وجود داره و بهتره راه چگونه و بهتر رنج کشیدن و یا به عبارتی چگونه رنج نبردن و یاد بگیرم
کتاب دعوت به تمرین ذن رو مجدد بخونید
اونجایی که بودا نصحیت به مادری میکنه که فرزندشو از دست داده در اثر نیش مار
ارزوی موفقیت دارم برات دوست من

سلام ممنون از پاسختون
من هم دقیقا طرز فکر شمارو دارم و اصلا چیزی رو بدون تلاش قبول نمیگنه ذهنم اما باید قبول کنیم که یک باور محدود کنندس و اتفاقات مسخره ای رو در زندگیمون به وجود میاره که اصلا ربطی به موفقیت مثلا در جهت تریدر شدن نداره

بنظرم بهترین تعریف برای سختی کشیدن میشه گف حرف مهرداد بود
سختی کشیدن:تمرین اصولی و سخت

من دقیقا طرز فکر شمارو دارم اما بنظرم این طرز فکر موانع و سختیای بوجود میاره که اصلا نیاز نیست

بازم ممنون از پاسختون

[alireza1983]

به نام خدا
سلام به همه دوستان
از 1 اسفند تا آخر عید اعزام به خدمتم. :d
نصیحتی یا حرفی دارین گوش میدم ؟
متشکرم.

سلام موفق باشی
با دختر سرهنگ ازدواج کن

[hamedyari]

سلام حامد جان پیامتونو منتقل کردم به اینجا دوست من

طبق آخرین آمار درصد موفقیت افراد در بازارهای مالی 20به80 هست
یعنی 20درصد موفق هستند و 80 درصد ناموفق

فیلتر خوبیه ... توی کتاب خوندم نوشته بود اگر میخواید موفق شید سه تا کار خیلی مهم رو داشته باشید
1: اصول ثابتی رو که در کار مدنظرتون هست رو پیدا کنید
2: روی آنها مسلط شید و بزارید جزی از فلسفه و طبیعت شما شه (به قول استاد بدون فکر کردن کاری رو بکنید یعنی اینقدر تمرین کرده باشید که جزیی از شما باشه..به قول سامورایی ها شمشیرتون عضوی از بدنتون باشه)
3: افرادی رو که توی اون کار مدنظرتون هستند و موفق اند رو پیدا کنید و در خونه شون چادر بزنید(یعنی هرطور که شده و به هرقیمتی برید شاگردی کنید پیششون تا یاد بگیرید ..بالاخره مسیری رو رفتند که شما میخواید برید و از اولش میخواید شروع کنید پس چه بهتر از مسیر هموار اونها برید )
من اصلا برام مهم نیست ولی وقتی از یجایی نتیجه گرفته باشم و بدونم واقعا ارزش داشته باشه و واقعا یچی یاد میگیری بدون ها و نه به بقیه هم معرفی میکنم
حالا شاید یکی بگه تبلیغ میکنی یکی بگه نه تو دست به یکی کردی و... اصلا مهم نیست برام

اگر میخوای موفق شی ارتباطتو با همه اساتید دیگه قطع کن و به ریسمان امینو چنگ بزن(هر دو دوره رو شرکت کن هم پرایس هم فراکتالی) شاید یکی دوسال وقتتو بگیره تا ذهنتو خالی کنی و آموزش ها رو مسلط شی ولی دو سال دیگه تو این وضعیتی که الان هستی نیستی دیگه

من نه توی ترید بلکه در همه زمینه های زندگیم فقط به امینو گوش کردم و چه بسا الان که فراکتالیشم شرکت کردم و توصیه های روانشناسیشو گوش میدم (روانشناسی فراکتالی رو هیچ قیمتی نمیشه روش گذاشت)توی همه زمینه ها پیشرفت کردم

حال شاید یکی بگه فلان و نه تو مبلغی ولی خب من گفتم : اصلا مهم نیست برام چون حقیقته

م.فق باشید

حقیقت دوره استاد یکم برام سنگینه ، نه که نداشته باشم پرداختش برام یکم سخته

[elnaz.s]

با عرض سلام خدمت دوستان عزیز
در همین تاپیک و در پیام یکی از دوستان چشمم خورد به این ضرب المثل: نابرده رنج گنج مسیر نمیشود
و این ضرب المثل من رو برد به یک ماه قبل و موضوعی که تبتعث شد خیلی با خودم وارد چالش بشم.
یکی از آشنایان من که یک سال هم از من کوچیک تر هستن و در یک خانواده خیلی مرفه زندگی میکنند چندین سال بود که از خانوادشون تقاضای اینو داشتن که براش یک خونه مهیا کنند تا بتونه به طور مستقل زندگی کنه و بلاخره موفق شد که یک خونه چند ده میلیاردی از طرف خانواده به دست بیاره. حالا این پارادوکس خنده دار بین استقلال و تهیه خونه از طرف خانواده به کنار اما موضوعی که من رو درگیر کرد این بود که از وقتی یادمه من سخت زندگی کردم.از دوران دانشجویی شروع کردم به کار تا هزینه خودم و تحصیل و خوابگاهم رو بتونم مهیا کنم تا الان که چندین ساعت از شبانه روز رو صرف پروژه هایی که دستمه میکنم و مابقیش هم صرف تمرین های این دوره و مابقی هم وظایفی که در خونه به عهده من هست اما دختری که یک سال از من کوچیک تر هست بدون تلاش انچنانی ، داره یه جورایی آرزو های من رو زندگی میکنه بدون اینکه یک صدم من تلاش و بیخوابی و خستگی رو تجربه کرده باشه. ( چون خیلی به من نزدیک هستن با اطمینان این رو میگم)
یه متنی میخوندم چند وقت پیش که با این عبارت شروع شده بود:
همه ما دویدن رو از یک نقطه شروع نمکنیم...
و در ادامه این طور توضیح داده بود که : در یک مهدکودک ، مربی بچه ها رو به خط میکنه و میگه با سوت من همه شروع کنید به دویدن تا به اخر خط برسید. منتها قبل از سوت زدن باید یک سری سوالات رو پاسخ بدید.
در ادامه گفت: بچه هایی که پدرشون استخدام دولت هستن یک قدم بیان جلو. و چند تا از بچه ها یک قدم میان جلو. بعد میگه بچه هایی که مادرشون هم شاغل هست یک قدم بیان جلو، و باز چند تا از بچه ها یک قدم میان جلو. بعد میگه بچه هایی که پدرمادرشون صاحب خونه هستن یک قدم بیان جلو و بچه هایی که خانواده شون مستاجر هستمن یک قدم برن عقب ، بچه هایی که پدرشون کارگر هستن یک قدم برن عقب و همینطور یک سری شرایط دیگه رو اعلام میکنه و در نهایت میگه حالا با سوت من شروع کنید به دویدن ، اما بچه ها دیگه روی یک خط نبودن. تعدادی چندین قدم از شروع خط عقب تر بودن و چندین نفر یک قدمی انتهای خط بودن...
این متن تاثیر خیلی زیادی روی من گذاشت و بار دیگه یکی از واقعیت های تلخ زندگی رو به روم آورد.که ما چه بخوایم چه نخوایم ناخوداگاه در مکان و زمانی قرار میگیریم که هرچقدر هم تلاش کنیم و موفق بشیم باز قرار نیست بتونیم به تمام آرزوهامون برسیم.
برای مثال حتی اگر من تریدر خیلی موفقی هم بشم و بتونم هرچی که ارزوش رو داشتم تهیه کنم اما سال های جوانیم رو از دست دادم که قرار نیست دیگه برگرده. در صورتی که یکی هم سن تو، هم جنس تو ، میتونه تمام اینها رو بدون تلاش همزمان داشته باشه در واقع نابرده رنچ "گاهی" گنج میسر "میشود".
دیدن و به یاد اوردن این حقایق گاهی ادم رو از تلاشی که داره میکنه میتونه خیلی خیلی دلسرد و ناامید کنه اما اگر این تفاوت ها رو عمیقا سعی کنی بپذیری میبینی که برای ارضای خواسته های مادی و معنویت باید مثل اسب های مسابقه ای ، کنار چشمات یه مقوا قرار بدی که فقط و فقط بتونی مسیر جلوی پات رو ببینی و نبینی کدوم اسب کجای مسیر قرار داره و با چه شتابی داره پیش میره.
هیچ چیزی رو جز مسیر خودت و خط پایان خودت نبینی و تمام تلاشت رسیدن به هدفت باشه...