سلام خدمت دوستان عزیز
امیدوارم حالتون عالی باشه
دوستان من یه مشکلی اخیرا برام پیش اونده که ممنون میشم راهنماییم کنید.
من تقریبا از سال 86 که وارد دانشگاه شدم تا سال 1400 که درگیر کار بودم، ماکسیمم تایمی که در منزل بودم 10 ساعت بود ( با احتساب خواب شبانه ! ) و با اینکه به شدت از لحاظ فیزیکی همیشه خسته بودم اما از اینکه بیرون از منزل خیلی پرانرژی ظاهر میشدم ، حال روحیم به مراتب بهتر بود. تا اینکه این اواخر دیدم درآمدم هیچ تناسبی با میزان تلاش و تجربه و تخصصم نداره. کم کم تصمیم گرفتم از بدنه کار وابسته به سیستم های دولتی و غیردولتی بیرون بیام و با توجه به تخصص و تحصیلاتم به طور مستقل و شخصی پروژه بردارم و در منزل کار کنم. این تصمسم برای من چند تا نکته مثبت . یک نکته منفی داشت. هم از لحاظ اعتماد به نفس ، عزت نفس و همچنین درآمد رشد داشتم هم در کنارش تونستم به علاقه بی نهایت خودم مشغول بشم (بازار های مالی و پرایس اکشن )
حالا با توجه به تغییر سبک زندگی حدودا 15 ساله خودم ، ساعت کاریم بیشتر از قبل هم شده.( حدود 11 تا 12 ساعت در روز)
منتها بعد از دو تا 3 هفته ، بدنم به معنای واقعی کلمه خاموش میشه!
برای مثال من الان در حال تمرین عجیب غریب فایل 51 هستم. انقدر فشار بهم وارد شد که داخل چشمم یه غده عجیبی دراومد و به توصیه دکتر رفتم اتاق عمل و پشت بندش داخل بیمارستان کرونا هم گرفتم!!
و الان حدود 10 روزه از تمرین دور شدم و حس گناه شدیدی بهم وارد شده. اونقدری که جرئت باز کردن متاتریدر رو هم ندارم
شما چه راه حلی برای من توصیه میکنید؟
3 هفته کار فشرده و یک هفته تعطیلی کلی ( روحی و جسمی )
یا نمرین پیوسته اما با ساعت کاری کم. مثلا 6 ساعت
این رو هم اضافه کنم که من اگر کمتر از 8 ساعت در روز کار کنم شدیدا اثر منفی روی اعتماد به نفسم میزاره و باز می افتم روی دور باطل.
از عزیزانی که نونستن به یک برنامه مدون و منظم و پربازده برسن ممنون میشم راهنماییم کنن.