سلام و عرض ادب
من به واسطه شغلی که دارم حدود 12 ساعت از روز می بایست سر کارم که شغل پر مشغله ای هم هست حضور داشته باشم برای همین واقعا چندین مدت مستاصل بودم و نمی دونستم چطور بتونم تمرین های دوره رو انجام بدم و بتونم به مرز رهایی از شغل کارمندی نزدیک بشم. شبها تا 12 معمولا بیدار می موندم و تمرین های جزئی انجام می دادم یا ویدئوهای استاد رو نگاه می کردم. اما از یه زمان به بعد اراده کردم که این وضع رو تغییر بدم. من قبلا در زمان دانشجویی مطالعه ای در مورد زندگی نامه شهید دکتر چمران انجام داده بودم که یکی از موارد خاص زندگی ایشون اینه که ساواک در گزارشاتش نوشته که " ساعت خواب شبانه روزی او 1 ساعت است" . این همیشه توی ذهنم به عنوان یک نکته مثبت و شگرف زندگی شهید دکتر جمران باقی بود. از این موضوع برای حل مشکل خودم استفاده کردم و ساعت خواب شبانه روزی خودمو از 7 ساعت رسوندم به 2 ساعت و نیم.
شب های اول سخت و طاقت فرسا بود و معمولا هر دو ساعت 1 اسپرسو دبل می خوردم و شبی نزدیک 1 کیلیو سیب می خوردم
دو ماه به این روال گذروندم ولی الان به مرحله ای رسیده ام که فقط شبی یه فنجان قهوه و یه دونه میوه حالا از هر میوه در دسترس میل می کنم و خواب 2 ساعت و نیمه دارم.
موضوع شگرف تر اینه که توی جلسات محل کار که میرم و آن دسته از جلساتی که بیش از 1 ساعت طول می کشه می بینم چشمای اکثر حاضرین سرخ شده و تقریبا دارن می خوابن ولی من کامل توی جلسه حضور دارم و اصلا آثار خستگی و خواب توی چشمام نیست.
سپاسگزارم از وقتی که گذاشتید و متن تقریبا طولانی بنده رو مطالعه کردید.
پاسخ با نقل قول
