سلام دوست عزیز. این موضوعی که فرمودید نشون میده شما وقتی رضایت کافی از اموری که توی ذهنتون براش برنامه چیدید رو ندارید ، می افتید توی لوپ خود سرزنشی و اضطراب. یعنی به خاطر اینکه صبح کاری رو که باید انجام میدادید رو انجام ندادید ، از خودتون عصبانی میشید. وقتی از خودتون عصبانی میشید شروع میکنید به خودسرزنشی. خودسزرنشی به دنبالش اضطراب رو به همراه میاره و اضطراب هم اجازه انجام فعالیت های بعدی رو بهتون نمیده چون در ناخوداگاهتون میترسید که اون هارو هم درست و کامل ( طبق برنامه چیده شده در ذهنتون) انجام ندید و دوباره بیوفتید داخل اون چرخه باطل.
در واقع ذهنتون داره مقاومت میکنه که اجازه نده اون اتفاق ( اضطراب و خودسرزنشی و ... ) مجدد براتون بیوفته.
راه حلش هم در عین ساده بودن ، سخته و تمرین و تکرار میخواد. خود من به شخصه دچار این مشکل هستم اما راه حلی که پیش گرفتم این هست:
وقتی از برنامه ام عقب میافتم ، ناخوداگاه از نشستن پشت میز کارم به شدت فراری میشم و همین حالی که به شما دست میده گریبان گیر خودم هم میشه. منتها من سیستم پاداش رو پبش میبرم.
یعنی اون لحظه میگم خب درسته تا الان کارت عقب افتاده اما در حد بیست دقیقه یا نیم ساعت فقط برو پشت سیستم و کارت رو از ساده ترین قسمت برای خودت شروع کن. برای مثال من میام تاپیک تمرین ها رو باز میکنم و شروع میکنم گذری تمرین بچه هار و نگاه کردن. بعد دنبال نکته ای که دوستان در مورد تمارین گفتن میگردم. همینطوری یواش یواش جلو میرم میبینم که یک ساعت شده که پشت سیستم هستم و همین اتفاق انگاریک رضایت ضمنی بهم میده و اون مقاومت ذهنمیم و خودسرزنشیم کنار میره کم کم و همین حس رضایت باعث میشه فردا سر تایم شروع کنم به کار.
شما هم باید بگردید ببینید چطوری میتونید خودتون رو به ادامه کار ترغیب کنید. اینطوری خیلی راحت میتونید خودتون رو از این لوپ بیرون بکشید.